W imieniu i z upoważnienia Zarządu Głównego i Rady Naukowej Polskiej Unii Onkologii (PUO) zwracamy się z uprzejmą prośbą do wszystkich posłów i senatorów obu Izb Parlamentu Rzeczypospolitej Polskiej o wsparcie i aprobatę rządowej inicjatywy ustawodawczej do Sejmu RP z którą w najbliższym czasie wystąpi Minister Zdrowia Marek Balicki w sprawie ustanowienia Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych (NPZCHN) którego 10-15 letnia realizacja zagwarantowana będzie ustawą sejmową.
Według najnowszych danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)
już w 2006/2008 roku nowotwory staną się głównym zabójcą ludzi w XXI wieku.
Wyniki leczenia nowotworów w Polsce są dwukrotnie gorsze od tych uzyskiwanych
w krajach UE i USA. Nasz kraj jest na 22 miejscu w Europie pod względem skuteczności
i możliwości wyleczenia tych groźnych chorób!
W Polsce do onkologa zgłasza się we wczesnym stadium zaawansowania raka zaledwie 20% pacjentów!
NPZCHN stawia przede wszystkim na wczesną profilaktykę i wykrywanie nowotworów
we wczesnej fazie zaawansowania tj. wtedy, kiedy leczenie wykazuje wysoką skuteczność
i jest około 10 krotne tańsze niż leczenie stadiów zaawansowanych.
Los Narodowego Programu Zwalczania Chorób Nowotworowych zależeć już teraz będzie jedynie od Państwa: Posłów i Senatorów obu Izb Parlamentu RP !
Mamy wielką nadzieję, że w poczuciu politycznej i moralnej odpowiedzialności za zdrowie
i życie obywateli naszego kraju – zaakceptujecie Państwo zaproponowaną ustawę.
Wieloletnia (10-15 lat) realizacja NPZCHN zagwarantowana odpowiednią ustawą sejmową,
o co polscy onkolodzy i hemato-onkolodzy zabiegają z determinacją od 14 lat – może docelowo doprowadzić do podwojenia liczby wyleczeń chorych na nowotwory w Polsce
– z 30% do 50-60% tak jak ma to miejsce obecnie w krajach UE, USA czy Kanadzie.
Konsekwentne prowadzenie tego programu pod ścisłym i jedynym nadzorem merytorycznym i administracyjnym Ministra Zdrowia, Narodowego Instytutu Onkologii oraz Polskiej Unii Onkologii jest jedynym potencjalnie skutecznym strategicznym rozwiązaniem tego krytycznie ważnego problemu.
Chorzy na raka umierają w cierpieniu i ciszy. Nie organizują protestów.
Dziś w ich imieniu przemawiamy my wszyscy zrzeszeni w Polskiej Unii Onkologii.
Wnosimy o jak najszybsze stworzenie warunków do realizacji NPZCHN na drodze uchwalenia ustawy sejmowej i zapewnienia środków do jej realizacji.
Prosimy również wszystkich Państwa Posłów i Senatorów o pilną interwencję związaną
z obecną coraz bardziej dramatyczną sytuacją dotyczącą kontraktowania z NFZ procedur diagnostyczno-leczniczych w zakresie onkologii i hematoonkologii w skali całego kraju.
Na ostatnim posiedzeniu Rady Naukowej PUO zgromadzeni eksperci jednoznacznie stwierdzili, że powyższa dramatyczna sytuacja w onkologii nie jest uwarunkowana jakością prowadzonego w kraju procesu diagnostyczno-terapeutycznego, który nie odbiega od standardów europejskich, a jedynie znacznie ograniczoną dostępnością opieki onkologicznej.
Z uwagi na obecny kształt kontraktów z NFZ pomimo posiadanego zaplecza technicznego
i wysoko wykwalifikowanych specjalistów konieczne stało się wprowadzenie limitów przyjęć chorych ze schorzeniami onkologicznymi, co z kolei uniemożliwia wczesne podjęcie właściwego leczenia.
Jednocześnie, kontrakty z NFZ pozwalają na pokrycie jedynie około 70% kosztów diagnostyki i leczenia prowadzonego przez regionalne ośrodki
onkologii i hematoonkologii. Z tego powodu wszystkie nasze placówki pogrążają się w coraz większym długu, co już zagraża utraceniem płynności finansowej i nieobliczalnymi
w skutkach konsekwencjami dla społeczeństwa polskiego.
W związku z prowadzonymi przez Narodowy Fundusz Zdrowia pracami, których celem jest usprawnienie zasad kontraktacji i realizacji świadczeń w zakresie onkologii
i hematoonkologii klinicznej przekazuję konkretne propozycje uzgodnione z członkami grupy ekspertów.
W ocenie grupy ekspertów zasadniczy wpływ na poprawę obecnej sytuacji
w ramach istniejących środków finansowych ma zapewnienie kontraktacji
i realizacji świadczeń przez specjalistyczne jednostki onkologiczne
i hematoonkologiczne. Współudział Konsultantów Krajowych i Wojewódzkich
w procesie kontraktacji jest niezbędnym warunkiem poprawy obecnej sytuacji, która pozwala na stosowanie chemioterapii w jednostkach nieprzygotowanych merytorycznie
i technicznie. Następstwem takiego stanu jest stosowanie chemioterapii
(w tym, wysokonakładowych programów terapeutycznych)
w sposób nieuzasadniony medycznie i ekonomicznie, co skutkuje niezadowalającymi wynikami leczenia oraz nadmiernymi w stosunku do rzeczywistych kosztami. Współudział Konsultantów Krajowych i Wojewódzkich w dziedzinach onkologii klinicznej
i hematoonkologii powinien dotyczyć akredytacji jednostek do leczenia poszczególnych świadczeń w zakresie chemioterapii na podstawie obiektywnych kryteriów referencyjności oraz nadzoru nad realizacją świadczeń (monitorowanie jakości leczenia)
z możliwością przeprowadzenia kontroli i ewentualnych działań korygujących.
Kolejnym problemem w obecnej sytuacji jest niemal całkowity brak kontroli nad ordynacją leków wykorzystywanych w leczeniu przeciwnowotworowym, które są dostępne w lecznictwie otwartym. Leki te są obecnie stosowane przez lekarzy innych specjalności. Nagminne są sytuacje stosowania tych leków niezgodnie ze wskazaniami rejestracyjnymi oraz w nieprawidłowym schemacie i dawkowaniu. Prowadzi to w konsekwencji do ponoszenia przez budżet nieuzasadnionych kosztów oraz pogorszenia wyników leczenia.
Powyżej proponowane rozwiązania o charakterze systemowym powinny zostać wprowadzone z jednoczesnym przedstawieniem wysokości funduszy przeznaczonych na finansowanie rozpoznawania i leczenia nowotworów złośliwych. Brak precyzyjnego określenia wysokości środków finansowych, którymi dysponuje Narodowy Fundusz Zdrowia na cele onkologiczne powodował dotychczas trudności i nieprawidłowości
w zakresie planowania i realizacji świadczeń.
Usprawnienie zasad kontraktacji i realizacji świadczeń w zakresie onkologii klinicznej (chemioterapii nowotworów) wymaga przeprowadzenia, poza wymienionymi wyżej problemami o charakterze ogólnym, szeregu zmian
o charakterze szczegółowym.
Przykładem jest konieczność zmiany obecnego systemu rozliczania chemioterapii, według którego rozliczane są schematy leczenia zamiast rozliczania pojedynczych leków stosowanych w ramach tych schematów. Schematy chemioterapii w praktyce klinicznej muszą być wielokrotnie modyfikowane odpowiednio do indywidualnych sytuacji klinicznych, co przy obecnym systemie rozliczania świadczeń jest niemal całkowicie niemożliwe do zastosowania. Przydzielenie poszczególnym lekom przeciwnowotworowym i lekom stosowanym w leczeniu wspomagającym realnej wartości zależnej od postaci handlowych tych leków może przyczynić się do urealnienia systemu rozliczeń finansowych.
Rozliczanie pojedynczych leków (zamiast schematów wielolekowych) według przedstawionych powyżej zasad powinno dotyczyć również wysokonakładowych programów terapeutycznych.
Kontraktacja wysokonakładowych programów terapeutycznych powinna bezwzględnie odbywać się przy udziale Konsultantów Krajowych
i Konsultantów Wojewódzkich.
Jako Prezes Polskiej Unii Onkologii zwracam się do Państwa w pilnej sprawie nie ujęcia
w katalogu świadczeń zdrowotnych na 2005 rok, niektórych terapii nowotworowych lekami
z grupy tzw. nowych cząsteczek.
Z informacji, jakie dzisiaj posiadamy wynika, iż nie stworzono żadnych nowych programów terapeutycznych, w ramach, których można byłoby zabezpieczyć środki finansowe na ich refundację. Spowoduje to wymierne szkody nie tylko dla polskiej medycyny, która wskutek tego będzie pozbawiona możliwości korzystania ze światowego dorobku w zakresie nowotworowych terapii celowanych, ale przede wszystkim, dla pacjentów.
Do tej pory, bowiem leki tego typu finansowano na podstawie indywidualnego wniosku refundacyjnego, składanego Narodowemu Funduszowi Zdrowia przez pacjenta i ośrodek kliniczny planujący terapię. Tymczasem przepis o możliwości finansowania leczenia
w ramach indywidualnych wniosków refundacyjnych został od 1 października 2004 roku zlikwidowany ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Toteż w obecnym stanie prawnym leki z grupy tzw. nowych cząsteczek,
nie ujęte w żadnym katalogu świadczeń medycznych, nie mogą być finansowane.
Jest to sytuacja bez precedensu w krajach UE, mimo iż dotychczasowa uznaniowość przyznawania środków na takie leczenie powodowała niekiedy tragiczne skutki.
Dzisiaj natomiast, z powodu braku aktualizacji katalogu procedur medycznych i braku podstaw prawnych w nowej ustawie, całkowicie zablokowano dostęp do stosowania pewnych leków.
Ocenia się, iż pacjentów, opornych na wszystkie inne terapie nowotworowe, potrzebujących pilnie leków z grupy tzw. nowych cząsteczek, jest ogółem około kilkaset rocznie. Dla porównania, w Polsce wykonuje się ok. 180 allotransplantacji rocznie,
by ratować chorych z białaczkami i chłoniakami. Warto podkreślić, iż nowoczesne i celowane terapie lekami z grupy tzw. nowych cząsteczek, najczęściej stosuje się albo jako uzupełnienie programów konwencjonalnych albo po wyczerpaniu innych możliwości leczenia.
Są to terapie ratujące życie pacjentów, niezwykle efektywne i pożądane w nowoczesnej medycynie.
Nie widząc innego sposobu oddziaływania, zwracam się z uprzejmą prośbą do Państwa
o interwencję poselską w tej sprawie. Czy można dopuścić do sytuacji, że pacjenci,
z rozpoznanymi i zdiagnozowanymi nowotworami, leczeni obecnie lekami z grupy tzw. nowych cząsteczek, nie otrzymają zwrotu nakładów za to leczenie? Trudno wyobrazić sobie, aby pacjenci pogodzili się z brakiem odstępu do leków z tej grupy, tylko wskutek nie uwzględnienia odpowiedniej procedury umożliwiającej ich finansowanie przez NFZ!
Już dzisiaj wielu pacjentów podnosi kwestię dostępności takich terapii, w kontekście konstytucyjnego prawa obywateli do opieki medycznej finansowanej ze środków publicznych.
Efektywność leczenia lekami z grupy tzw. nowych cząsteczek w stosunku do innych terapii, stosowanych w leczeniu nowotworów, jest niezwykle wysoka. Skoro więc dyskutujemy
o efektywności świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, to może warto podnieść argument, iż zdecydowana większość polskich ośrodków klinicznych, jest przygotowana do stosowania terapii celowanych, mając najwyższej klasy specjalistów. Istnieją jednak bariery finansowe i organizacyjne, które powodują utrudniony dostęp do tych leków.
Mimo wielu naszych monitów w tej sprawie powyższy problem do dnia dzisiejszego nie został rozwiązany. Wydaje się, iż interwencja poselska w tej sprawie, dałaby środowisku lekarskiemu przynajmniej jasność w kwestii ustawicznych odmów stosowania najnowocześniejszych terapii w leczeniu nowotworów.
Powyżej przedstawione zostały najważniejsze postulaty Polskiej Unii Onkologii.
Są one wynikiem szerokiej dyskusji lekarzy onkologów i hematoonkologów,
w której uczestniczyli prezesi towarzystw naukowych. Szereg innych projektów rozwiązań szczegółowych powinno być przedmiotem rzeczowej dyskusji.
Nie jest intencją środowiska lekarzy onkologów wyłącznie dążenie do zwiększenia funduszy przeznaczonych na rozpoznawanie i leczenie chorób nowotworowych. Najważniejszym celem jest zapewnienie racjonalnego medycznie i ekonomicznie poziomu, który byłby zgodny z obecnymi zaleceniami postępowania i umożliwiłby poprawę wyników leczenia.
Środowisko lekarzy wskazuje na możliwość racjonalnego wykorzystania środków, które
w wyniku nieprawidłowych rozwiązań administracyjnych są obecnie w bardzo wielu przypadkach zużywane w sposób nieprawidłowy.
W imieniu środowiska lekarzy onkologów i hematooonkologów liczę na zrozumienie
i pomoc w zakresie realizacji przedstawionych postulatów, na co czekamy już przez ostatnich wiele lat bezskutecznie !.
Pragniemy być dla Ministra Zdrowia i Prezesa NFZ współodpowiedzialnym
i spolegliwym partnerem z korzyścią dla obu stron a przede wszystkim dla dobra leczonych przez nas chorych.
Z wyrazami szacunku i poważania,
W imieniu Zarządu Głównego i Rady Naukowej Polskiej Unii Onkologii,
Dr n. med. Janusz Meder
Prezes Polskiej Unii Onkologii
Do wiadomości:
|
1. Aleksander Kwaśniewski |
- Prezydent RP |
Przewodniczący: Prof. dr hab. med. Tadeusz Popiela
|
1. Konsultanci krajowi w dziedzinach onkologicznych, hematologicznych i pokrewnych |
|
|
Prof. Andrzej Szawłowski |
- Konsultant krajowy w dz. chirurgii onkologicznej |
|
|
|
|
Prof. Marian Reinfuss |
- Polskie Towarzystwo Onkologiczne |
|
3. Wskazani przez Zarząd Główny PUO specjaliści: |
|
KOMISJE W RADZIE NAUKOWEJ PUO:
KOMISJA NAUKI: Przewodniczący: Prof. Jan Steffen
Członkowie: Prof. Wenancjusz Domagała, Prof. Janusz Limon, Prof. Tadeusz Popiela,
Prof. Jan Skołyszewski, Prof. Stanisław Szala
KOMISJA EDUKACJI: Przewodniczący: Prof. Jan Kornafel
Członkowie: Prof. Jan Berner, Dr med. Przemysław Biliński, Prof. Jacek Fijuth,
Prof. Andrzej Kowalczyk, Prof. Maciej Krzakowski, Prof. Andrzej Kulig, Prof. Jacek Łuczak,
Prof. Bogusław Maciejewski, Dr med. Janusz Meder, Prof. Włodzimierz Olszewski,
Prof. Danuta Perek.
KOMISJA EPIDEMIOLOGII: Przewodniczący: Prof. Zbigniew Wronkowski
Członkowie: Prof. Andrzej Borówka, Prof. Wenancjusz Domagała, Doc. Krzysztof Iwaszkiewicz, Prof. Włodzimierz Olszewski, Prof. Marek Spaczyński, Dr med. Ewa Wesołowska, Prof. Witold Zatoński.
KOMISJA STANDARDÓW: Przewodniczący: Prof. Maciej Krzakowski
Członkowie: Prof. Jerzy Hołowiecki, Prof. Wiesław Jędrzejczak, Prof. Jerzy Kowalczyk,
Dr med. Janusz Meder, Prof. Marek P. Nowacki, Prof. Marian Reinfuss.
KOMISJA LEGISLACYJNA: Przewodniczący: Prof. Cezary Szczylik
Członkowie: Prof. Hubert Izdebski, Prof. Jacek Jassem, Mec. Andrzej Kratiuk,
Prof. Bogusław Maciejewski.
